Nauczanie indywidualne

Jeżeli stan zdrowia dziecka uniemożliwia mu uczęszczanie do placówki oświatowej, może ono skorzystać z nauczania indywidualnego (NI). Organizuje się na je podstawie orzeczenia o potrzebie nauczania indywidualnego, wydawanego przez poradnię psychologiczno-pedagogiczną. O wydanie takiego orzeczenia i przeniesienie dziecka na nauczanie indywidualne mogą wystąpić tylko rodzice! Szkoła nie może „wysłać” ucznia na NI.

Do wniosku o orzeczenie trzeba dołączyć zaświadczenie lekarskie, w którym lekarz stwierdza konieczność nauczania indywidualnego. Bez takiego dokumentu orzeczenie nie zostanie wydane.

Rozmawiając z lekarzem kierującym na NI, należy poprosić o dokładne pisemne wytyczne, jak ma być ono realizowane. Jeżeli stan zdrowia dziecka na to pozwala, lekarz może wyszczególnić kiedy i na jakich zasadach dziecko powinno być włączane do grupy rówieśniczej.

Nauczanie indywidualne może być realizowane na terenie szkoły lub w domu ucznia. Niestety niewielka ilość godzin NI sprawia, że rodzice muszą zaangażować się w edukację dziecka. Tygodniowy wymiar godzin zajęć indywidualnego nauczania realizowanych bezpośrednio z uczniem wynosi:

• dla uczniów klas I-III szkoły podstawowej – od 6 do 8 godzin,
• dla uczniów klas IV-VI szkoły podstawowej – od 8 do 10 godzin,
• dla uczniów gimnazjum – od 10 do 12 godzin,
• dla uczniów szkół ponadgimnazjalnych – od 12 do 16 godzin.

Nauczanie indywidualne organizuje się biorąc pod uwagę stan zdrowia dziecka. Jeżeli nie uniemożliwia on całkowicie uczestnictwa w lekcjach, uczeń objęty nauczaniem indywidualnym powinien brać udział w niektórych zajęciach dydaktycznych z klasą.